...page... Wiki page pagination has not been enabled.

Jesaja 62, 1-5: Een nieuwe naam voor Jeruzalem

De tekst

Dichter bij de tijd

Uit liefde voor Sion zal ik niet zwijgen,
uit liefde voor Jeruzalem kan ik niet rusten,
tot haar geluk straalt als de opkomende zon
en haar redding als een brandende toorts.

Alle volkeren zullen jouw geluk zien
en alle koningen zullen zien hoe prachtig je bent.
Ze zullen jou noemen met een nieuwe naam
die God zelf jou zal geven.

Je zult als een schitterende kroon zijn in de hand van God,
een koninklijk diadeem.
Men zal je niet langer meer noemen ‘Verlaten vrouw’,
en jouw land niet langer meer ‘Verwoest Land’,
Vanaf nu zul je heten: ‘Mijn verlangen’,
en jouw land: ‘Mijn bruid’.
Zoals de bruidegom blij is met zijn bruid,
zo zal uw God blij zijn met jou.

Stilstaan bij ...

Een nieuwe naam geven
Een nieuwe naam wordt vaak gegeven om een nieuwe situatie kracht bij te zetten.
In deze tekst was de oude situatie de ballingschap in Babylonië. Daar maakt God een einde aan, zodat Jeruzalem terug opgebouwd kan worden.

‘Verstoten’, ‘Verlaten’
Beide benamingen verwijzen naar de ballingschap van Israël.

Bruidegom
Met dit beeld wordt de relatie weergegeven tussen God en zijn volk. Een relatie waarin beide liefdevol en respectvol omgaan met elkaar.
Bij de volkeren die in de landen rond Israël woonden, kende men die relatie niet tegenover de goden. Daar waren mensen de ondergeschikten van de goden die ze aanbaden.

Bij de tekst

Spreken met beelden

In deze tekst is de relatie tussen een man en een vrouw het beeld voor de relatie tussen God en Jeruzalem. Die relatie wordt elders beschreven als het verbond tussen God en zijn volk. Dit verbond bestaat erin dat God voor zijn volk opkomt en dat het volk zich houdt aan de Tora.

Merk op
De bruid in deze tekst is geen jonge vrouw, maar een wat oudere vrouw die in de steek gelaten werd en nu weer toekomst krijgt. Het vroegere verbond wordt opnieuw bevestigd, zodat de relatie weer is als in het begin. God, haar ware bruidegom heeft haar niet in de steek gelaten.

Betekenis

In deze tekst herkent men omstandigheden van na de ballingschap. Jeruzalem is een puinhoop, het land een woestenij. Met de nieuwe namen wordt gezegd: God belooft dat er een einde komt aan de verwoesting en de woestenij.