…page…

Eerste kennismaking

Waar?

Samaria, de hoofdstad van het koninkrijk Israël (het Tienstammenrijk / Noordrijk) na de splitsing tussen Israël en Juda, lag op de Westelijke Jordaanoever. De stad werd gebouwd op een geïsoleerde heuvel bij een kruispunt van wegen. De vallei aan de voet van de stad was erg vruchtbaar.

Betekenis van de naam

De stad is bekend onder de namen: Sjomron, Shomron, Shomeron, Samáreia, as-Samira, Sebaste, Sebastia, Sebastiya, Sebastiyeh, Sebastos, Sebustiyeh.

Het Hebreeuwse woord Sjomeron, in de Bijbel met Samaria weergegeven, kan betekenen: 'wachttoren'. Een woord dat niet gestolen is, want de stad op een heuvel is een geweldige uitkijkpost.

Herodes de Grote wijdde de stad Samaria toe aan de Romeinse keizer Augustus. Hij gaf daarbij de stad Samaria de naam ‘Sebaste’, de Griekse naam voor ‘Augustus’. Het zijn vooral de ruïnes van deze stad die nu te bezichtigen zijn.

Meer over Samaria

Samaria werd rond 876 voor Christus op de hoogste heuvel uit de omgeving gesticht door koning Omri (ca. 882-871 voor Christus). Hij verplaatste zijn hoofdstad van Tirsa naar een berg die hij kocht van een zekere Semer (een naam die in het woord Samaria terug te vinden is). Dit is dus de enige grotere stad die door de Israëlieten werd gesticht. Onderzoekers stelden vast dat hij op de top van de heuvel een akropolis bouwde met paleizen en tempels, die door een muur en de stad werd omgeven.

Later werd de stad uitgebreid door zijn zoon Achab (871-852 voor Christus). Zijn vrouw Izebel, een Fenicische prinses, introduceerde de Baälcultus aan het hof.

Samaria was 150 jaar lang een belangrijk cultureel en politiek centrum. Alle koningen van het Tienstammenrijk regeerden vanuit deze stad. Er werden terrassen aangelegd om het landschap beter geschikt te maken voor landbouw.

Na de val van het Tienstammenrijk werd het koninkrijk een provincie van het Assyrische Rijk met Samaria als provinciehoofdstad.

In 331 voor Christus nam Alexander de Grote Samaria in en liet er Macedoniërs wonen.

Keizer Augustus (27 voor Christus -14 na Christus) gaf de stad aan koning Herodes. Die gaf haar de naam Sebaste om er de keizer mee te eren. Onder Herodes de Grote werd de stad herbouwd, uitgebreid en verfraaid met grootse bouwwerken: een hippodroom, een theater, een forum en een tempel voor de keizer.

Tijdens de Eerste Joodse Oorlog tegen de Romeinen (66-70 na Christus) werd de stad verwoest.

Onder keizer Septimius Severus (193-211 na Christus) werd de stad weer opgebouwd en kreeg ze speciale stadsrechten.

Actuele situatie

De ruïnes van Samaria/Sebaste liggen nabij of in de huidige Palestijnse plaats Sebastia / Sabastya / Sebastije ten noorden van Nabloes.

Van het oude Sebaste zijn alleen de ruïnes uit de Grieks-Romeinse tijd bewaard.

Het huidige Samaria / Sebaste valt onder Israëlisch, deels onder Palestijns bestuur.

Wetenswaardigheden

Het ivoren huis

Bij opgravingen werd het ‘ivoren paleis’ gevonden, het paleis dat gebouwd werd door Omri en verder uitgebouwd onder Achab en Jerobeam, naar het voorbeeld van Fenicische paleizen.

Achab liet er een versterkte muur omheen bouwen met een stevige uitkijktoren aan de zuidwestelijke zijde.

Archeologen vonden in de ruïnes van het paleis ivoorplakketten in Fenicische stijl. Ze dienden als bekleding van houten meubels (bedden, tafels en stoelen) en getuigen van de grote rijkdom van de bewoners ervan.

Johannes de Doper

Volgens een christelijke traditie werden het hoofd en het lichaam van Johannes de Doper in de crypte van de Johanneskerk van Samaria begraven. De ruïnes van een kleine Byzantijns-Frankische kerk die in de vijfde eeuw op die plaats werd gebouwd, zijn er nog te zien. Die kerk werd gebouwd in het zuiden van de acropolis, waar men de gevangenis situeerde waarin Johannes de Doper verbleef voor zijn dood.