Psalm 126: Terug in Sion

De tekst

Als God ons thuisbrengt uit onze ballingschap

(H. Oosterhuis en M. Van de Plas in Vijftig psalmen, proeve van een nieuwe vertaling, Amboboeken / Bilthoven, 1967, p.70)

Als God ons thuisbrengt
uit onze ballingschap –
dat zal een droom zijn.

Wij zullen zingen
lachen, gelukkig zijn.
Dan zegt de wereld;
‘Hun God doet wonderen.’
Ja, Gij doet wonderen,
God in ons midden,
Gij onze vreugde.

Breng ons dan thuis,
keer ons tot leven
zoals rivieren
in de woestijn
die, als de regen valt
opnieuw gaan stromen.

Wie zaait in droefheid
zal oogsten in vreugde.
Een mens gaat zijn weg
en zaait onder tranen.
Zingende keert hij
terug met zijn schoven.

Dichter bij de tijd

(C. Leterme)

Een bedevaartslied.

Toen God de ballingen
naar Sion liet terugkeren,
was het alsof wij droomden.
We konden weer lachen
en juichten van vreugde.

Toen zeiden alle volkeren:
‘Geweldig wat God voor hen deed.’
Ja, geweldig wat God voor ons deed.
Daarom zijn we zo gelukkig!

Kom weer terug bij ons, God,
zoals de regen weer alles laat groeien.

Wie nu met tranen in de ogen zaait,
zal juichen bij het oogsten.

Wie vol zorgen op weg gaat
met zakken vol zaad,
zal zingen en juichen
met volle schoven in de handen.

Stilstaan bij…

Sion
Naam van een van de bergen waarop de stad Jeruzalem gebouwd is. In de loop der tijden werd Sion ook de naam voor de stad Jeruzalem en soms voor het land Israël.
In de Bijbel is ‘Sion’ een de plek waar mensen altijd naar blijven verlangen. Het is de plek waar God dicht bij de mensen is en van waar Hij hen redt.

Regen
In Israël regent het bijna alleen in de herfst. Daarom werd graan gezaaid in de weken voor de eerste regen in de herfst, zodat het zaad kon groeien bij de eerste regen. Oogsten gebeurde in het voorjaar.

Wenen / Huilen
Men denkt dat in deze verzen een oud spreekwoord verwerkt is waarin de moeite van het zaaien geplaatst wordt tegenover de vreugde van het maaien.
De tranen kunnen ook verwijzen naar het verdriet van de zaaier die het zaad aan de grond toevertrouwt, terwijl hij er liever brood zou willen van bakken om de honger te stillen.

Bij de tekst

Spreken met beelden

De psalm heeft het over de vreugde die de oogst kan geven. Dit is het beeld dat God mensen na een verdrietige tijd weer nieuw leven kan geven, net zoals regen alles laat groeien.

Soort psalm

Psalm 126 is een ‘bedevaartslied’.
Psalmen 120 – 134 zijn bedevaartsliederen, vijftien korte psalmen die waarschijnlijk gezongen werden tijdens pelgrimstochten naar de tempel in Jeruzalem.

Historische context

Deze psalm werd waarschijnlijk geschreven toen het volk Israël in ballingschap leefde in Babylonië. Veel mensen verlangden terug naar hun eigen land. Dat gebeurt ook in deze psalm.

Opbouw van de psalm

De psalm bestaat uit twee delen:

verzen 1-3 gaan over het verleden
God heeft grote wonderen gedaan.
Iedereen weet dat: alle volkeren kennen de grootse daden die God voor zijn volk heeft gedaan.

Verzen 4-6 gaan over het heden en de toekomst
Omdat God grote daden heeft gedaan, kan Hij dat nu weer doen. Dit maakt de psalm duidelijk met beelden van regen en oogst.

Vers 4 gaat over regen
In Israël stonden beken en rivieren heel lang droog in het jaar, dat er niets kon groeien. Wanneer er in de herfst af en toe regen viel, stonden die beken ineens weer vol water.
Water betekent leven: het zaad kan ontkiemen zodat men het later kan oogsten.
Op dezelfde manier zal het weer goed gaan met het volk van God als God weer terugkomt bij zijn volk.

Verzen 5-6 gaan over oogsten
Het zou kunnen dat ze verwijzen naar een oud spreekwoord dat het heeft over de moeite van het zaaien en het harde werken op het land, die omslaat in vreugde als er geoogst wordt.

Psalm 126

Inhoudstabel