Foto © Chantal Leterme (2012)

…page…

Psalm 106: God is goed, de mensen ondankbaar

De tekst

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Halleluja!
Loof God, want Hij is goed, zijn goedheid blijft eeuwig bestaan.
Wie kan al zijn daden beschrijven, wie zijn roem laten klinken?
Gelukkig de mens die zich aan de wet van God houdt en altijd juist handelt.
Denk aan mij God, uit liefde voor je volk. Zie naar me om en bevrijd me:
Laat me delen in het geluk van jouw uitverkorenen,
in de vreugde van je volk, in de glorie van al wie Jou toebehoort.

We hebben gezondigd zoals onze voorouders, we deden het verkeerde.
Toen onze voorouders in Egypte waren, hadden ze geen aandacht voor jouw wonderen,
zij vergaten jouw vele gunsten en kwamen in opstand tegen Jou bij de Schelfzee.
Toch heeft Hij hen bevrijd, trouw aan zijn naam, om zijn macht te tonen.
Hij bedreigde de Schelfzee en die viel droog,
Hij liet hen tussen de wateren wandelen als over een vlakte van zand.
Hij redde hen uit de greep van hun tegenstanders en bevrijdde hen uit de macht van de vijand.
Het water bedolf hun vervolgers: niet een van hen bleef in leven.

Toen geloofden zij zijn belofte en zongen hun loflied voor God.
Maar ze vergaten snel wat Hij gedaan had: zij vonden zijn plan niet goed,
Ze wilden eten in de woestijn. Daar daagden ze God uit.
Wat ze Hem ook maar om vroegen, Hij gaf het, zelfs teveel naar hun zin.
En verder: in het kamp werden ze jaloers op Mozes en op Aäron, een priester van God.
De aarde opende zich: Datan en de bende van Abiram verdwenen erin.
Vuur schoot omhoog tussen de muiters, de gloed verbrandde de schuldigen.
Bij de Horeb maakten ze een kalf en bogen voor dat stuk metaal.
Ze ruilen de aanwezigheid van God voor het beeld van een dier dat gras eet.
Ze waren God, hun bevrijder, en zijn machtige daden in Egypte vergeten:
de wonderen in Egypte, het grote wonder bij de Schelfzee.
Hij dreigde hen te doden, maar Mozes, zijn uitverkorene, ging op de bres staan
en wist zijn woede te keren, zodat Hij hen niet uitroeide.

Zij wilden het prachtige land niet en vertrouwden zijn woorden niet.
Ze zaten boos in hun tenten en luisterden niet naar de stem van God.
Toen stak God zijn hand op en zei dat Hij hen in de woestijn zou doden,
en hun nakomelingen zou laten sterven midden vreemde mensen, verstrooid over de aarde.

Zij vereerden Baäl Peor en aten mee van de dodenoffers.
Zo beledigden ze God met hun daden. Een ziekte brak uit onder hen.
Pinechas stond op en greep in: toen verdween de ziekte.
Daarom was hij een goed mens. Dat weet iedereen, voor altijd.

Ze maakten God kwaad bij het water van Meriba. Ook Mozes moest boeten door hun schuld.
Doordat zij hem bitter hadden gestemd, sprak hij zonder eerst goed na te denken.
Zij roeiden die volken niet uit die God hun genoemd had bij naam.
Ze trouwden liever met die heidenen en volgden hun gebruiken.
Ze vereerden hun afgoden en raakten verstrikt in hun netten.
Ze offerden hun zonen, hun dochters aan de demonen.
Ze vergoten onschuldig bloed, het bloed van hun zonen en dochters
die zij offerden aan de afgoden van Kanaän!
Door de stroom van bloed was het land niet langer heilig.
Ze waren onrein door hun daden, hun gedrag was overspelig.

Toen werd God gloeiend kwaad op zijn volk: Hij kreeg er een afschuw van.
Hij gaf hen in de macht van de heidenen, liet hun haters hen overheersen,
hun vijanden hen onderdrukken! Zij werden onderdrukt door hun macht.
Ieder keer opnieuw redde God hen, maar ze bleven weerspannig
en zonken dieper weg in hun kwaad.
Maar als Hij dan hun ellende zag, en hun gejammer weer hoorde,
dacht Hij aan hen en aan zijn verbond. Hij kreeg medelijden, zo groot is zijn goedheid.
Hij zorgde ervoor dat hun onderdrukkers ook medelijden met hen kregen.

Verlos ons, God, breng ons uit de wereld weer samen,
dan zullen we jouw heilige naam loven en jouw roem verkondigen.

Gezegend zij de God van Israël, van eeuwigheid tot eeuwigheid.
Laat het volk zeggen: ‘Amen!’
Halleluja!

Stilstaan bij …

Halleluja
Het Hebreeuwse woord ‘Halleluja’ betekent: Loof God.

Wonderen in Egypte
Hiermee worden de plagen van Egypte bedoeld. (Zie: Exodus 7-12)

Het land Cham
Het land Cham is een ander woord voor Egypte.
De gebruikelijke naam voor Egypte in het Hebreeuws is: Misraïm. In Genesis 10, 6 wordt Misraïm genoemd als een van de zonen van Cham, die een zoon was van Noach.

Kalf
Volgens Exodus 32 maakten de Israëlieten een ‘gouden kalf’ om te aanbidden zoals ze dat in Egypte hadden gezien.

Baal van Peor
Baal betekent 'meester' en het is de naam van een vruchtbaarheidsgod.
Peor is de naam van de berg waarop hij woonde.

Amen
Dit woord betekent: we zijn het er allemaal mee eens.
Het woord ‘amen’ leeft verder in het Nederlandse woord ‘beamen’.

Bij de tekst

Inhoud

Hoewel de psalm begint met lovende woorden voor God, toch wordt de hele psalm gekleurd door de ondankbare houding van zijn volk:
. Bij de Uittocht
. In de woestijn
. In het land Kanaän
Deze houding zorgde ervoor dat de liefde van God voor zijn volk omsloeg in woede en verwerping. Maar zodra dat volk berouw heeft over die daden en zich bekeert, betoont God terug zijn goedheid.

Auteur

In deze psalm staat geen enkele aanduiding over wie de psalmist, de schrijver van de psalm, is was.
Men vermoedt de psalmist die Psalm 105 schreef, ook psalm 106 schreef: psalm 105 vertelt over Gods volk van Abraham tot Mozes, psalm 106 vertelt verder en heeft het over Mozes die het volk naar Kanaän leidde, en over gebeurtenissen in Kanaän.
Het zou kunnen dat de psalmist in Babylon geleefd heeft en wist wat er gebeurde.

Einde van het vierde psalmenboek

Vers 48 is geen echt onderdeel van psalm 106. Het is eerder het einde van Boek 4 van de Psalmen (Psalm 90-106).