(Morguefile free stock photo license)

...page... Wiki page pagination has not been enabled.

Jacobus 5, 7-10: Heb geduld

De tekst

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Heb dus geduld, broeders en zusters,
tot de dag dat de Heer terugkomt.
De boer die uitziet
naar de oogst van zijn land,
kan alleen maar geduldig wachten,
en hopen dat er regen valt
in de herfst en in het voorjaar.
Jullie moeten ook geduldig zijn, en moedig,
want de komst van de Heer is dichtbij.

Broeders en zusters,
klaag elkaar niet aan;
anders al God jullie straffen.
Denk eraan:
de rechter staat al voor de deur.

Broeders en zusters,
neem een voorbeeld
aan het lijden en het geduld van de profeten,
die gesproken hebben in de naam van God.

Stilstaan bij ...

De komst van de Heer
Deze woorden zijn de vertaling van het Griekse woord ‘parousia’. ‘Parousia’ werd in de Hellenistische wereld gebruikt om het officiële bezoek aan te kondigen van een koning of de openbaring van een godheid. De eerste christenen gebruikten dit woord voor de glorierijke komst van Jezus op het einde van de tijd.

Bij de tekst

De komst van de Heer

In de brieven van Paulus wordt driemaal anders uitgekeken naar de komst van Jezus:
. Paulus weet niet wanneer die komst zal plaatvinden
. Hij verlangt heel erg naar de komst van Jezus
. Hij gaat er in later geschreven brieven van uit dat hij gestorven zal zijn voor de komst van Jezus.

Historische context

Jacobus schreef zijn brief in een tijd waarin christenen erg te lijden hebben.

Suggestie

VERTELLEN

De rijstplantjes ...

(C. LETERME, Een parel voor elke dag, uitgeverij Averbode, 2007, p. 51)

Er was eens een oude man
die naar het platteland verhuisde,
omdat hij het leven in de stad moe was.
Daar plantte hij jonge rijstplantjes.
Omdat hij dit nog nooit eerder had gedaan,
ging hij elke dag naar zijn veld
om de plantjes te zien groeien.
Elke dag werden ze wat groter.
Toch dacht hij:
‘Hoe kan ik die plantjes nog sneller doen groeien?’

Ineens had hij een idee!
Hij spurtte naar het rijstveld,
liep van plantje tot plantje,
en trok ze één voor één twee centimeter hoger.
Hij dacht: ‘Eindelijk hebben mijn rijstplantjes
een flinke groeischeut gekregen!’
Hij wreef zich in de handen en ging naar huis.
Onderweg kwam hij een boer tegen
die naar zijn akkers ging.
Hij vertelde hem fier
wat hij gedaan had.

Toen de boer dit hoorde,
snelde hij naar het rijstveld,
gevolgd door de oude man.
Daar aangekomen,
zagen beide mannen dat alle scheutjes,
die half uitgetrokken waren,
kromgebogen stonden te sterven!

(Naar een verhaal uit China)

Overweging bij het verhaal
(C. LETERME in Kerk en leven, Federatie Rotselaar, 7 december 2016, p. 1)

Er zijn van die mensen voor wie snel niet snel genoeg gaat.
De oude man in het verhaal hierbij is zo iemand.
Hij weet al niet zo heel veel van rijstplantjes,
en als hij ze dan geplant heeft, moeten ze ook nog snel groeien.

Maar alles heeft zijn tijd.
Elke landbouwer weet dat zijn land maar vrucht kan dragen,
als hij geduldig de natuur zijn werk laat doen.

Ook Jacobus, die volgens sommigen de broer van Jezus was,
schreef in een brief dat zijn medechristenen geduld moesten hebben.
Die dachten dat Jezus elk moment zou terugkomen.
Maar die snelle wederkomst bleef uit! Ze werden ongeduldig en ongedurig.
Stilaan werd die wederkomst verschoven naar het einde der tijden.
Maar toen Jacobus zijn brief schreef
dacht men nog dat Jezus ieder moment zou terugkomen.

Om die christenen te ondersteunen
greep Jacobus naar het beeld van de landbouwer.
Zoals een landbouwer de natuur zijn gang moet laten gaan,
zo moeten Jezus’ volgelingen uitkijken naar zijn wederkomst:
laten gebeuren wat er komt, en wanneer het komt.
Intussen moeten ze in met elkaar samenleven in de geest van Jezus
en elkaar verdragen.
Een stevige opdracht,
want het is nu eenmaal veel moeilijker om jarenlang als christen te leven,
dan enkele maanden of hooguit een paar jaar
zoals die eerste christenen aanvankelijk dachten.

Elke advent kijken christenen uit naar de komst van Jezus.
Heel concreet vullen ze dat in als: uitkijken naar Kerstmis.
Maar er is meer: het is ook het uitkijken naar de terugkomst van Jezus,
wanneer dat ook mag zijn.
En in afwachting proberen ze zo goed en zo kwaad als het kan
geduldig en liefdevol met de medemensen samen te leven.