...page... Wiki page pagination has not been enabled.

Genesis 15, 5-12.17-18: Verbond met Abraham

De tekst

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

God zegt in een droom tot Abram:
- Vrees niet, Ik zal als een schild zijn voor u. Uw loon zal zeer groot zijn!
- Maar God, wat heb ik aan uw gaven? Ik krijg maar geen kinderen en mijn dienaar, Eliëzer, zal de bezitter van mijn huis worden.’
- Hij zal uw erfgenaam niet worden, zegt God. Dat zal uw eigen zoon zijn.
God neemt Abram mee naar buiten en zegt:
- Kijk eens naar de hemel en tel de sterren, als u kunt. Wel, zo talrijk zal uw nageslacht zijn.’ Ik ben de God, die u uit Ur leidde om u dit land te geven.
- Ach God, zegt Abram, hoe kan ik weten dat ik het inderdaad zal krijgen?
- Haal een driejarige koe, een driejarige bok, een driejarige ram, een tortel en een jonge duif.
Abraham doet dat. Hij snijdt de dieren doormidden en legt de stukken tegenover elkaar. Alleen de vogels snijdt hij niet door. Er komen roofvogels op de dode dieren af, maar Abram jaagt ze weg.

Als de zon ondergaat valt Abram in een diepe slaap. Hij wordt overvallen door een hevige angst en duisternis.
- U moet weten dat uw nakomelingen als vreemden zullen wonen in een land dat niet van hen is, zegt God. Zij zullen hen als slaven dienen en men zal hen onderdrukken, vierhonderd jaar lang. Maar daarna zullen zij wegtrekken. U zult zelf in vrede tot uw vaderen gaan. U zult pas sterven als u heel oud bent.’
Intussen is de zon ondergegaan en wordt het helemaal donker. Abram ziet een rokende oven en een vurige fakkel. Ze gaan tussen de doormidden gesneden stukken door. Op die dag sluit God een verbond met Abram.
- Aan uw nakomelingen schenk Ik dit land, vanaf de beek van Egypte tot aan de Eufraat, zegt God.
(naar Genesis 15, 1-18)

Stilstaan bij ...

Abram
Klik hier voor meer info.

Roofvogels
Deze vogels zijn het beeld van de machten die het verbond tussen God en Abraham willen verhinderen.
Men kan er ook het symbool in zien van Egypte (de Horus-valk).

Diepe slaap
Het visioen dat Abraham heeft, heeft te maken met een oud verbondsritueel, waarbij dieren geslacht werden en in stukken gesneden. De beide partijen gingen dan tussen de stukken door. Zo laadden zij symbolisch een mogelijke vloek op zich: wie ontrouw wordt aan het gesloten verbond, mag het vergaan zoals met die geslachte dieren.

Rokende oven en een vurige fakkel
Dit zijn beelden voor God. Heel vaak wordt het beeld van het vuur gebruikt om naar de aanwezigheid van God te verwijzen. (brandend braambos, Godslamp …)

Er staat alleen dat 'God' tussen de stukken dieren gaat. Over Abraham wordt niets gezegd.
Het gaat blijkbaar over een verbond dat vooral vanuit God komt. Het is God die aan Abraham nakomelingen en land zal schenken.

De Heer sloot een verbond
Letterlijk staat er: JHWH sneed een verbond.
In het Oosten sloot men een verbond als volgt: men sneed een dier of dieren middendoor en legde de stukken aan weerskanten van de weg. Zij die het verbond sloten, gingen dan tussen de brokken door en legden de volgende eed af: 'Zo moge God mij doen en nog erger, als ik mijn belofte niet hou'.

Merk op
Er worden alleen dieren genoemd die toegelaten werden als offer in de tempel. Duiven werden in hun geheel geofferd.

Bij de tekst

Context

God heeft aan Abraham een land en een talrijk nageslacht beloofd. Maar Abraham twijfelt: zijn vrouw en hijzelf zijn hoogbejaard en hebben geen kinderen. Daarom overweegt hij om zijn dienaar Eliëzer te adopteren en tot erfgenaam te maken. Maar God zegt dat Abraham zelf een zoon zal krijgen en dat zijn nageslacht zo talrijk wordt als het aantal sterren aan de hemel.

Overweging

A. Lameire

Duisternis wordt licht

Abram maakt een crisismoment mee: hij had alles achtergelaten op basis van Gods belofte van zegen en land en nageslacht. Maar na jaren omzwerven was er nog niets daarvan terecht gekomen. Hoe kan ik weten dat ik het inderdaad zal krijgen? klaagt hij tegen God. Bij zonsondergang viel Abram in een diepe slaap. Hevige angst en duisternis overvielen hem. Maar in DIE nacht, toen het helemaal donker was, zag Abram hoe God hem in rook en vuur nabij was en hem van zijn trouw verzekerde.