Jeremia 1, 4-10: De roeping van Jeremia

De tekst

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

God sprak tot mij:
‘Nog voor uw ouders elkaar kenden, koos Ik u uit.
Nog voor u geboren werd, koos Ik u uit voor Mij.
Ik koos je uit als profeet voor de volkeren.’
Ik zei: ‘Maar God,
ik kan niet eens spreken in het openbaar.
En ik ben ook nog veel te jong.’
Maar God zei:
‘Zeg niet: “Ik ben veel te jong!”
Ga Maar naar iedereen tot wie Ik u zend.
Zeg hun alles wat Ik u vraag te zeggen.
Wees niet bang voor hen
want Ik ben bij u om u te redden
– Dit zijn woorden van God zelf.’
God stak toen zijn hand uit,
raakte mijn mond aan en zei:
‘Hiermee leg ik mijn woorden in uw mond.
Zie, Ik stel u vandaag aan
over volken en over koninkrijken,
om ze uit te rukken en af te breken,
om ze te vernielen en te verwoesten,
om ze op te bouwen en te planten.’

En Jeremia werd een profeet van God.

Stilstaan bij ...

Profeet voor de volken
Deze bestemming lijkt ruimer dan Jeremia's werkelijke optreden. Dit komt omdat de geschiedenis van Juda in die tijd sterk verstrengeld was met die van de grote machten van het Nabije Oosten.

Bij de tekst

Jeremia

Hij werd geboren omstreeks 650 in het dorp Anatot, in het stamgebied van Benjamin, aan de rand van de woestijn, een zevental km ten NO van Jeruzalem. Zijn vader Chilkia behoorde tot een priesterfamilie.
Als kind was hij getuige van de godsdienstvervolging onder de afvallige koningen Manasse en Amon. Hij vestigde zich later als een onafhankelijk man, die rijk genoeg was om te leven zonder zorg voor zijn inkomen: hij bezat grond en kon er zelfs bij kopen. Hij bleef ongehuwd, wat erg ongewoon en onsympathiek was in die tijd.
Hij trad op als profeet onder de regering van Josia, Jojakim en Sedekia.

Historische situering

Rond 627 begon koning Josia een religieuze hervorming die als doel had, de cultus van de afgoden uit Juda te verwijderen zodat de mensen zich weer tot JHWH zouden richten.
De roeping van Jeremia wordt in het jaar 626 gesitueerd.

Een typisch roepingsverhaal

Bij zijn roeping stribbelde Jeremia tegen - net zoals Mozes - en zei: 'Ach Heer, ik kan niet spreken, ik ben veel te jong.'

De opdracht van Jeremia wordt omschreven met beelden uit de boerenwereld (uitrukken, planten) en uit de bouwwereld (afbreken, opbouwen)
Jeremia moet uiteindelijk:
AFBREKEN: menselijke hoogmoed, eigengereidheid, absolute autonomie.
OPBOUWEN: een nieuwe gemeenschap

Lees meer

Bijbel en kunst

ANONIEM

miniatuur: Roeping van Jeremia

Suggestie

Grote kinderen

VERTELLEN

Mama roept Fien

(naar een tekst in 'Kind op maandag')

Fien kijkt tv.
Het is echt spannend!
Haar broer speelt buiten.
Mama is aan het werk.
'Fien', zegt moeder,
'ik hoor dat Peter en zijn vriendjes ruzie hebben.
Ga jij er even naar toe? Zeg maar:
'Mama zegt dat jullie moeten stoppen met ruzie maken.
Zo is spelen helemaal niet leuk. Hou ermee op.'
Maar Fien heeft geen zin.
Ze durft ook niet goed.
Ze is bang dat ze tegen haar zullen schelden.
'Ik ben nog te klein', zegt ze,
'Ik weet niet wat ik moet zeggen.'
Maar mama zegt:
'Zeg maar precies wat ik jou heb voorgezegd.'
En dan gaat Mies.
Ze ziet de jongens vechten.
Ze hebben inderdaad ruzie.
'Hou ermee op!', zegt ze, 'zo is spelen niet leuk.
Jullie moeten ophouden.'
De jongens komen nu naar haar toe...

Laat de kinderen reageren:
- Wat zeggen de jongens?
- Hoe loopt het verhaal af?

Bespreek verder met de kinderen.
- Herkennen jullie dit?
Je ziet iets gebeuren op de speelplaats, op straat, of thuis... wat niet goed is. Je wil er wel iets van zeggen, maar je durft niet.
Vergelijk met de opdracht van de profeten.